Gregory House

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gregory House
Postać z tytułowy serialu Dr House
Ilustracja
Hugh Laurie, odtwórca roli Gregory’ego House’a
Pierwsze wystąpienie

Wszyscy kłamią

Ostatnie wystąpienie

Wszyscy umierają

Twórca

David Shore

Grany przez

Hugh Laurie

Liczba odcinków

177

Dane biograficzne
Data urodzenia

15 maja albo 11 czerwca 1959

Rodzina

John House (ojciec, zmarł)
Blythe House (matka)
małżeństwo: Dominika Petrowa

Inne informacje
Wiek

62

Specjalność

choroby zakaźne
nefrologia

Gregory House (ur. 15 maja[1] albo 11 czerwca 1959 roku[2]) – fikcyjny doktor medycyny i diagnosta z dramatu medycznego stacji FOX Dr House. Odgrywana przez Hugh Lauriego postać jest aroganckim, gardzącym zasadami geniuszem medycznym, głową zespołu diagnostycznego w fikcyjnym Princeton-Plainsboro Teaching Hospital. Postać House’a jest określana jako mizantrop, cynik, gbur, samotnik i outsider, brutalnie szczery, niegrzeczny. Część wątków serialu wiąże się ze stosowaniem przez House’a Vicodinu, używanego w celu uśmierzenia bólu, będącego następstwem zawału mięśnia czworogłowego uda, które zmusiło go do chodzenia o lasce. Jego najlepszym przyjacielem jest James Wilson, onkolog. Niestandardowe podejście diagnostyczne, radykalne metody terapeutyczne i ciągły racjonalizm Housa powodują konflikty między nim a jego współpracownikami[3]. House często przedstawiany jest jako pozbawiony jakiejkolwiek sympatii dla swoich pacjentów, a swoją uwagę przywiązuje jedynie do rozwiązywania ich problemów medycznych.

Dzieciństwo[edytuj | edytuj kod]

House jest synem zawodowego wojskowego, Johna House’a, który służył jako pilot US Marines oraz Blythe House, która zajmowała się domem. Z powodu częstych zmian miejsc pracy ojca Gregory był zmuszony mieszkać w wielu miejscach na świecie. W wieku 12 lat odkrył, że John House nie jest jego biologicznym ojcem. Potwierdził to badaniami DNA, które przeprowadził w 4. odcinku piątego sezonu, kiedy to jego ojciec zmarł. Ustalił, że jego biologicznym ojcem jest unitariański pastor, były przyjaciel rodziny. Jednak w jednym z odcinków 8 serii J. Wilson przeprowadza badanie DNA z którego wynika, że on również nie jest jego ojcem. W 7. odcinku trzeciego sezonu (pt. „Son of Coma Guy”) House wyjaśnia, skąd się wzięło jego zafascynowanie diagnostyką. Mianowicie w wieku 14 lat przebywał z ojcem, który stacjonował w Japonii. Greg z kolegą wspinał się po skałkach. Gdy kolega spadł i się skaleczył, musiał zostać odwieziony do szpitala. Tam, z powodu skorzystania z tylnego wejścia, spotkali pewnego dozorcę. W szpitalu okazało się, że nikt nie mógł zdiagnozować infekcji, która się wdała koledze. Przyprowadzili więc owego dozorcę, który okazał się lekarzem, a jednocześnie burakumin (nieczysty, japoński dyskryminowany). Okazało się, że tylko on trafnie rozpoznał rodzaj infekcji, co bardzo zaimponowało House’owi.

House studiował w szkole medycznej Johns Hopkins University. Jednak przyłapano go na oszustwie i został relegowany z uczelni. Wówczas ukończył ostatni rok medycyny na Uniwersytecie Michigan. Właśnie tam poznał swoją przyszłą szefową – Lisę Cuddy. Wkrótce potem uczestniczył w konferencji w Nowym Orleanie, gdzie poznał swojego najlepszego przyjaciela – Jamesa Wilsona.

Charakterystyka i fabuła[edytuj | edytuj kod]

House jest kierownikiem Oddziału Medycyny Diagnostycznej w fikcyjnym szpitalu Princeton-Plainsboro w New Jersey, jego specjalizacje to nefrologia i choroby zakaźne. W skład zespołu House’a przez pierwsze trzy sezony wchodzą: Eric Foreman, Robert Chase, Allison Cameron, zaś od czwartego sezonu: Chris Taub, Lawrence Kutner, Remy Hadley (Trzynastka). W piątym sezonie, po samobójstwie Kutnera w skład zespołu wchodzą: Foreman, Taub, Trzynastka. W szóstym sezonie do zespołu dołącza również Chase, po rozstaniu z Cameron. W siódmym sezonie, w miejsce Trzynastki, pojawia się Martha Masters.

Gregory House jest określany jako szaleniec, a zarazem znakomity, światowej klasy diagnosta. Jego niekonwencjonalne podejście, abdukcja (błędnie przez niego samego określana mianem dedukcji)[4] i potrzeba rozwiązywania zagadek medycznych sprawiają, iż to właśnie do niego kierowane są przypadki, z którymi inni lekarze nie mogą sobie poradzić. Mimo że sprawia wiele kłopotów, potrafi przekonać dr Lisę Cuddy, dyrektor szpitala Princeton-Plainsboro, do swoich racji. House przez pięć lat był w związku z prawniczką Stacy Warner; rozeszli się niedługo po zawale.

Część wątków serialu wiąże się ze stosowaniem przez House’a Vicodinu, używanego w celu uśmierzenia bólu będącego następstwem zawału mięśnia czworogłowego uda. Obrażenie to zmusiło go także do chodzenia o lasce. W pierwszych dwóch odcinkach 3 serii House na pewien czas uzyskał pełną sprawność w nodze. Mimo starań jego znajomych, doktorów Jamesa Wilsona i Lisy Cuddy, żadna z prób odwyku nie uwolniła go od nałogu.

W finałowym odcinku piątej serii House po samobójczej śmierci współpracownika (Kutnera), trafia do szpitala psychiatrycznego. Poprzedzone jest to halucynacjami, które możemy zobaczyć w 22. oraz 23. odcinku piątej serii. W halucynacjach widać głównie Amber – byłą dziewczynę Wilsona, a także Kutnera.

Na początku szóstego sezonu House jest na odwyku w szpitalu psychiatrycznym w Mayfield, po czym powraca do Princeton-Plainsboro i próbuje zdobyć serce dr Lisy Cuddy i rozbić jej związek z Lucasem. Udaje mu się to w finale sezonu, gdy on i Cuddy postanawiają spróbować być razem.

W siódmym sezonie House i Cuddy kontynuują swój związek – spędzają razem dużo czasu, a z czasem Lisa, zostawia Gregowi pod opieką swoją córkę. Kryzys związku przychodzi w momencie, w którym Cuddy zaczyna podejrzewać u siebie poważną chorobę. House nie radząc sobie ze stresem, bierze jedną tabletkę Vicodinu. Kiedy Cuddy to zauważa, zrywa z nim. Zdesperowany House znowu popada w nałóg i odreagowuje rozstanie. Później, bierze ślub z Ukrainką, Dominiką Petrową, by ułatwić jej otrzymanie zielonej karty. W finale sezonu wjeżdża samochodem w dom Cuddy, wskutek czego, Lisa odchodzi z pracy.

Na początku ósmego sezonu House trafia do więzienia na kilka miesięcy. Wychodzi na warunkowe zwolnienie, na prośbę Foremana, który został w miejsce Cuddy dziekanem medycyny szpitala Princeton-Plainsboro.

W finałowych odcinkach okazuje się, że Wilson jest chory na raka. House namawia przyjaciela do leczenia, jednak terapia jest nieskuteczna i Wilsonowi pozostaje 5 miesięcy życia. Ponadto House narusza zasady warunkowego zwolnienia i grozi mu powrót do więzienia na pół roku. W efekcie House pozoruje własną śmierć, by móc spędzić z Wilsonem jego ostatnie miesiące.

Od szkoły podstawowej grał na pianinie. Zaczął komponować pewną melodię w liceum, ale nie potrafił jej dokończyć. Dokonał tego jeden z jego pacjentów, będący sawantem pianista (sezon 3 odcinek 15 pt. „Half Wit”). Gra również na gitarze. Używa gitary elektrycznej Gibson Flying V (kremowy, z pickupami Gibson Humbucker AlNiCo, na początku z jednostronnym mostkiem tremolo wyrwanym przez „porywacza” w odcinku „Alone” (s. 4 odc. 1), później wymienionym na mostek Tune-o-matic). W odcinku 21 sezonu 5 House gra na harmonijce ustnej akompaniując sobie na fortepianie. W jednym z odcinków, w szufladzie House’a znajduje się harmonijka.

House zna, poza swoim rodzimym językiem angielskim, także język hiszpański, niemiecki, portugalski, francuski, romski, hebrajski, chiński, japoński, jeden z języków mandaryńskich, a także język hindi, a przynajmniej jego podstawy.

House jeździ motocyklem – Hondą CBR 1000RR Fireblade Repsol

House jest ateistą.

Nawiązania do Sherlocka Holmesa[edytuj | edytuj kod]

Postać House’a jest wzorowana częściowo na Sherlocku Holmesie[5]. Łączy ich niezwykłe umiejętności dedukcji oraz uzależnienie od narkotyku – House zażywa Vicodin, a Holmes kokainę[6]. Obie postacie potrafią też grać na instrumentach muzycznych (House na pianinie, gitarze i harmonijce; Holmes na skrzypcach)[7]. Relacje House’a z doktorem Jamesem Wilsonem to analogia do Holmesa i doktora Johna Watsona[8]. Robert Sean Leonard, odtwórca Wilsona, stwierdził nawet, że House i jego postać (której nazwisko również jest podobne do Watsona) mieli według wcześniejszych szkiców scenariusza pracować ze sobą częściej, tak jak Holmes i Watson; jego zdaniem zespół House’a przejął zatem aspekt Watsona[9]. Jak powiedział Shore, samo nazwisko House’a to hołd dla Holmesa, ze względu na podobieństwo angielskiego słowa house - oznaczającego dom, jako budynek- od home (dom), brzmiącego podobnie do nazwiska Holmes)[8]. Ponadto adres mieszkania House’a, Baker Street 221B, jest identyczny z londyńskim adresem Holmesa[10].

Pojedyncze odcinki serialu również zawierają odniesienia do opowieści o Holmesie. Główna pacjentka w pilotowym odcinku, Rebecca Adler zawdzięcza swoje imię Irene Adler, bohaterce pierwszego opowiadania o Sherlocku Holmesie[11][12]. W finale drugiego sezonu House zostaje postrzelony przez szaleńca, który w napisach końcowych został wspomniany jako „Moriarty”, imieniem wroga Holmesa[3]. W odcinku czwartego sezonu, It's a Wonderful Lie, House’a zostaje obdarowany „drugą edycją Conana Doyle’a” jako prezentem wigilijnym[13]. Natomiast w finale odcinku piątego sezonu Joy to the World, Wilson, znów jako prezent świąteczny, daje House’owi książkę Josepha Bella, który to z kolei był inspiracją dla Conana Doyle’a w tworzeniu postaci Sherlocka Holmesa[8]. Wilson załączył też notkę: „Greg, to sprawia, że myślę o Tobie” i żartując ze współpracowników House’a opowiada im historię o Irene Adler, rzekomej pacjentce House’a, która miała być nadawcą prezentu[14].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Za rolę House’a Hugh Laurie zdobył Złoty Glob dla najlepszego aktora w dramacie telewizyjnym w 2006 i 2007 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dwie historie. David Shore. Dr House. FOX. Odcinek 24, sezon 2. [dostęp 2020-03-07].
  2. Bez powodu. David Shore. Dr House. FOX. Odcinek 13, sezon 7. [dostęp 2020-03-07].
  3. a b Diane Kristine Wild: TV Review: House Season Finale – "No Reason". Blogcritics, 2007-04-23. [dostęp 2016-02-20].
  4. Henry Jacoby: Dr House i filozofia – wszyscy kłamią. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2009, s. 70–73. ISBN 978-83-246-2404-1. (pol.).
  5. Kate O’Hare: Builder keeps adding on to “House” for Fox. seattletimes, 2005-01-05. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).
  6. Arachne Jericho: A House, MD and Sherlock Holmes Special: Predicting House Season Five Based On the Sherlock Holmes Canon. Holmesian Derivations, A 21st century look at Sherlock Holmes., 2008-05-31. [dostęp 2016-02-20]. (ang.).
  7. House and Holmes: A Guide to Deductive and Inductive Reasoning. annenbergclassroom.org. [dostęp 2016-02-20].
  8. a b c Wendell Wittler: Living in a ‘House’ built for one. MSNBC, 18 kwietnia, 2005. [dostęp 2007-10-12].
  9. Maureen Ryan: 'House'-a-palooza, part 2: Robert Sean Leonard. Chicago Tribune, 1 maja, 2006. [dostęp 2007-10-12].
  10. Zgodnie z prawem jazdy, okazanym w odcinku 13 (7. sezon); 6 kwietnia 2007, strony 44–47, http://www.ew.com/ew/article/0,,20016394,00.html
  11. Werts, Diane. 'House' thrives with inspiration from Sherlock Holmes. „The Philadelphia Inquirer”, 4 września, 2006. 
  12. Scott Murray. Is there a Dr Watson in the House?. „The Age”, 26 kwietnia 2007. Cytat: In the pilot, the patient is Rebecca Adler, named, no doubt, after Irene Adler. 'To Sherlock Holmes, she was always the woman,' as Dr Watson so tenderly described her. 
  13. It's a Wonderful Lie. scenariusz: Pam Davis, reżyseria Matt Shakman. House. Fox. 21 stycznia 2008. Odcinek 10, sezon 4.
  14. Joy to the World. scenariusz: Peter Blake, reżyseria: David Straiton. House. Fox. 9 grudnia 2008. Odcinek 11, sezon 5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]