Izba Rolnicza w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izba Rolnicza
Symbol zabytku nr rej. A/470 z 30.12.2002[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. J. H. Dąbrowskiego 17

Ukończenie budowy

ok. 1895

Ważniejsze przebudowy

1979-1981 (remont kapitalny)

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Izba Rolnicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Izba Rolnicza”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Izba Rolnicza”
Ziemia52°24′41,24″N 16°54′38,00″E/52,411456 16,910556
Ganek

Izba Rolnicza w Poznaniuszachulcowy budynek przy ul. J. H. Dąbrowskiego 17 w Poznaniu, będący jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów starych Jeżyc.

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

W 2. połowie XIX wieku intensywny rozwój rolnictwa rodził konieczność powstawania w całej Europie instytutów doświadczalnych, mających na celu przeprowadzanie badań naukowych i analiz laboratoryjnych związanych z lokalnym rolnictwem i hodowlą.

Budynek poznańskiej Izby Rolnej (potem Wielkopolska Izba Rolna, a po II wojnie Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin – oddział w Poznaniu), która była właśnie tego rodzaju zakładem, wzniesiono około 1895 z przeznaczeniem na stację doświadczalną. Od początku istnienia znajdowała się tutaj hala do doświadczeń wazowych (z wazonami wegetacyjnymi), biblioteka, laboratorium i mieszkania pracownicze.

Budynek jest 13-osiowy, oddany do użytku w tzw. stylu szwajcarskim, bogato zdobiony snycersko, z dwoma ryzalitami na flankach. Od strony wschodniej ozdobny ganek. Od ulicy Dąbrowskiego ogródek, dawniej wydzielony metalowym ogrodzeniem. Ryzality zaakcentowano zwieńczeniami. Na podwórko z tyłu prowadzi brukowana droga.

W latach 19791981 przeprowadzono kapitalny remont budynku. Obecnie mieszczą się tu różnego rodzaju punkty usługowe i firmy. W czasach PRL w zachodniej części ogródka funkcjonował, cieszący się złą sławą, bar piwny.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

W pobliżu:

oraz:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dorota Leśniewska, Ulica Jana Henryka Dąbrowskiego, w: Kronika Miasta Poznania nr 2/2000, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2000, ss.135-136, ISSN 0137-3552
  • Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 104, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
  • Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8