Manuskrypt paryski A

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manuskrypt paryski A

Manuskrypt paryski A – zbiór notatek Leonarda da Vinci pochodzący z ok. 1492 roku[1]. Jego wymiary wynoszą 212 x 147 mm. Liczy 64 karty[2]. Znajduje się w Institut de France. Notatki są poświęcone malarstwu, perspektywie, mechanice i hydrologii. Na podstawie notatek o malarstwie powstała większa część treści Kodeksu Urbinas. Manuskrypt jest datowany na rok 1492, jednak pierwsze notatki mogły powstać ok. 1490 roku[1].

W latach 40. XIX wieku hrabia Libri wyciął z Manuskryptu karty 81-114. Podobny zabieg przeprowadził na Manuskrypcie paryskim B. W 1875 roku Libri sprzedał wycięte notatki z obu manuskryptów lordowi Ashburnhamowi. Za sprawą lorda Ashburnhama notatki wróciły do zbiorów paryskich w 1890 roku[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Paris Manuscript A c1492. universalleonardo.org. [dostęp 2024-03-03]. (ang.).
  2. Nicholl 2006 ↓, s. 592.
  3. Isaacson 2019 ↓, s. 729.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Walter Isaacson: Leonardo da Vinci. Kraków: Insignis Media, 2019. ISBN 978-83-66071-41-4.
  • Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.