Manuskrypt paryski C

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manuskrypt paryski C

Manuskrypt paryski C – zbiór notatek Leonarda da Vinci datowany na lata 1490–1491[1]. Jego wymiary wynoszą 310 × 222 mm. Liczy 42 karty[2]. Zawiera głównie rozważania na temat światła i cienia i ich roli, a także zapiski na temat prądów wodnych i ich zastosowania. Notatki te stanowiły podstawę do późniejszych prac Leonarda da Vinci. Pierwotny manuskrypt składał się z 28 stron oraz z jednej zagubionej sekcji. Manuskrypt paryski C znajduje się w Institut de France w Paryżu[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Paris Manuscript C 1490-91. universalleonardo.org. [dostęp 2024-03-07]. (ang.).
  2. Nicholl 2006 ↓, s. 593.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.