Manuskrypt paryski L
Manuskrypt paryski L – zbiór notatek Leonarda da Vinci datowany na lata 1497–1502 (w innym źródle do 1503)[1][2]. Jego wymiary wynoszą 109 × 72 mm. Liczy 94 karty[3]. Manuskrypt znajduje się obecnie w Institut de France w Paryżu[1].
Manuskrypt paryski L jest nieuszkodzonym notatnikiem, w okresie gdy Leonardo da Vinci był zatrudniony jako wojskowy architekt i inżynier u Cezara Borgii, dowódcy wojsk papieskich[1]. W notatniku znalazł się m.in. projekt mostu, który Leonardo da Vinci mógł zaproponować sułtanowi Bajazydowi II w piśmie z lutego 1503 roku[4]. Notatnik również zapiski dotyczące Ostatniej Wieczerzy. Rękopis obejmuje 94 strony[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Paris Manuscript L 1497-1502. universalleonardo.org. [dostęp 2024-04-19]. (ang.).
- ↑ Nicholl 2006 ↓, s. 373.
- ↑ Nicholl 2006 ↓, s. 593.
- ↑ Nicholl 2006 ↓, s. 373–374.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.
Notatki Leonarda da Vinci
| Kodeksy | |
|---|---|
| Manuskrypty | |
| Traktaty |
