Mięsień mostkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień mostkowy

Mięsień mostkowy (łac. musculus sternalis) – w anatomii człowieka mięsień klatki piersiowej występujący u 5–8% populacji[1]. Położony jest na zewnętrznej powierzchni mostka, mniej więcej równolegle do niego. Osiąga szerokość od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Unerwiony jest przez nerwy piersiowe przednie[2].

Opisany po raz pierwszy w 1604 roku[3], jego rola pozostaje stosunkowo nieznana. Wiadomo, że stosunkowo rzadko występuje u osób z białą skórą (2–6%), częściej u osób czarnoskórych (6–11%), i najczęściej u osób pochodzenia azjatyckiego (11–17%). Dwukrotnie częściej pojawia się tylko po jednej stronie niż obustronnie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b C. Trastour, J.-C. Machiavello, C. Chapellier, I. Raoust, P. Baque, M. Lallement, A. Bongain (2006), Le muscle sternalis : derrière quel sein se cache-t-il  ?, Annales de Chirurgie, vol. 131, issue 10 : 623-625.
  2. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 680–681, ISBN 978-83-200-4323-5.
  3. P.M. Bailey, C.D. Tzarnas (1999) "The sternalis muscle: a normal finding encountered during breast surgery", Plast Reconstr Surg103: 1189–90.