Miżyniec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miżyniec
Ilustracja
Panorama Miżyńca
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

starosamborski

Wysokość

235 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


1115

Nr kierunkowy

+ 380 3238

Kod pocztowy

82013

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Miżyniec”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Miżyniec”
Ziemia49°40′34″N 22°55′21″E/49,676111 22,922500

Miżyniec[1] (ukr. Міженець) – wieś na Ukrainie, w rejonie starosamborskim, w pobliżu granicy polsko-ukraińskiej. Wieś leży nad rzeką Wyrwą, liczy około 1115 mieszkańców. Miżyniecka silrada (rada wiejska) obejmuje miejscowości Miżyniec, Zrotowice i Stroniowice.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1436. Tu żył ród Herburtów, m.in. Anna Herburtówna. Wieś szlachecka Mieziniecz, własność Herburtów, położona była w 1589 roku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[2].

Do dziś zachował się park, pozostały po siedzibie zarządu dóbr Adama Lubomirskiego.

W 1921 Miżyniec liczył około 1197 mieszkańców. Do 1939 istniała polska gmina Miżyniec.

We wsi urodzili się Hipolit Podhorodecki, Józef Kojder,

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. dawniej czasem Mieżyniec → zob.: A. Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 2. Warszawa: Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1900, s. 263.
  2. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa. Warszawa: Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej, 1928, s. 755.
  • Mapa WIG Sambor Pas 50 Słup 36. Warszawa, 1937.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]