Poharce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Poharce
Пагарцы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

postawski

Sielsowiet

Nowosiółki

Populacja (2009)
• liczba ludności


7[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Poharce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Poharce”
Ziemia55°07′32″N 27°00′14″E/55,125556 27,003889

Poharce (biał. Пагарцы; ros. Погорцы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Nowosiółki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Mańkowicze (od 1927 gmina Hruzdowo)[2] a następnie w gminie Łuczaj.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 251 osób, 237 było wyznania rzymskokatolickiego, a 14 prawosławnego. Jednocześnie 238 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 9 białoruską, a 4 inną. Było tu 48 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 48 domach zamieszkiwały 243 osoby[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Postawach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łuczaju[5].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Dz.U. z 1927 r. nr 13, poz. 102
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 27.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 41.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1333.