Soroczyno (rejon postawski)
55°02′00″N 26°52′46″E/55,033333 26,879444| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 55°02′00″N 26°52′46″E/55,033333 26,879444
| |
Soroczyno (biał. Сарочына; ros. Сорочино) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Juńki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów wieś i dobra w granicach Imperium Rosyjskiego[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym dwie wsie i zaścianek a następnie wieś, leśniczówka i smolarnia leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Mańkowicze (od 1927 gmina Hruzdowo)[3].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało:
- zaścianek Soroczyno – 23 osoby, 13 było wyznania rzymskokatolickiego a 10 prawosławnego. Jednocześnie 7 mieszkańców zadeklarowało polską a 16 białoruską przynależność narodową. Były tu 4 budynki mieszkalne[4].
- wieś Soroczyno I – 24 osoby, 4 były wyznania rzymskokatolickiego a 20 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali białoruską przynależność narodową. Były tu 4 budynki mieszkalne[4].
- wieś Soroczyno II – 29 osób, 6 było wyznania rzymskokatolickiego a 23 prawosławnego. Jednocześnie 5 mieszkańców zadeklarowało polską a 24 białoruską przynależność narodową. Było tu 6 budynków mieszkalnych[4].
Wykaz miejscowości wyróżnia wieś, smolarnię i leśniczówkę. W 1931 zamieszkiwało:
- wieś – w 11 domach 51 osób[5].
- leśniczówkę [1] – w 1 domu 9 osób[5].
- smolarnię [2] – w 1 domu 6 osób[5].
Miejscowości należały do parafii rzymskokatolickiej w Hruzdowie i prawosławnej w Mańkowiczach. Podlegały pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Mańkowiczach[6].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku miejscowości znalazły się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Soroczyno, wieś, powiat wilejski, gmina Mańkowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 82.
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 13, poz. 102
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 27.
- ↑ a b c Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 42.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 51.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Soroczyno, wieś, powiat wilejski, gmina Mańkowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 82.