Samojedna Skałka
 Samojedna Skałka, w tle Nowy Wierch i Hawrań | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 1805 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′19,8″N 20°10′35,7″E/49,222167 20,176583
| |
Samojedna Skałka (słow. Samojedna skalka[1]) – turniczka położona na wysokości ok. 1805 m w dolnej części Bździochowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Jest utworzona z wapieni i znajduje się w odcinku grani biegnącym od wierzchołka Żółtej Czuby na północ do Czarnogórskiej Czuby. Od Żółtej Czuby oddziela ją Przełączka pod Żółtą Czubą, od Czarnogórskiej Czuby – Czarnogórska Przełączka. Samojedna Skałka tkwi w grani tuż powyżej Przełączki pod Żółtą Czubą – wyżej położonej ze wspomnianych dwóch przełęczy[2].
Stoki zachodnie opadają z grani do Doliny Jaworowej i nazywane są Portkami[2]. Spod turni zbiega na zachód grzęda rozdzielająca dwie odnogi Żlebu do Portek. Z kolei na wschód od Samojednej Skałki znajduje się Dolina Kołowa[3]. Wschodnie zbocza poniżej turni porośnięte są trawą i kępami kosodrzewiny, a w ich dolnej części znajduje się długi pas urwistych skał[2].
Na Samojedną Skałkę nie prowadzą żadne szlaki turystyczne, natomiast najdogodniejsze drogi dla taterników są bardzo łatwe i wiodą od zachodu przez Portki, żlebem z Doliny Kołowej oraz z Polany pod Upłazem przez wierzchołek Czarnogórskiej Czuby[2].
Turnia od dawna była uczęszczana przez myśliwych i pasterzy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-09-30].
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 212–219. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 105. ISBN 83-909352-2-8.