Sejm nadzwyczajny 1761
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sejm nadzwyczajny 1761 – I Rzeczypospolitej, został zwołany 31 stycznia 1761 roku do Warszawy.
Sejmiki przedsejmowe w województwach odbyły się 16 marca, a sejmiki zatorski i halicki 9 marca, sejmiki pruskie 18 marca i generalny pruski 31 marca 1761 roku.
Marszałkiem sejmu starej laski obrano Adama Małachowskiego krajczego koronnego.
Obrady sejmu trwały od 27 kwietnia do 2 maja 1761 roku. 29 kwietnia sejm został zerwany przez 40 posłów[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też kategorię: Posłowie na sejm nadzwyczajny 1761.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Konopczyński. Chronologia sejmów polskich 1493–1793 (str. 166) [dostęp 2019-12-19], Liberum Veto (s. 329).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dyaryusz Seymu Extraordynaryinego Dwuniedzielnego Warszawskiego XXVII. Aprilis, A. D. MDCCLXI Manifest jaśnie wielmożnych ichmciów panów posłów na sejm extraordynaryjny warszawski dnia 27 kwietnia r. 1761 zaczęty Manifest przyczynę przywiedzionej od siebie w Izbie Poselskiej konstytucyi roku 1609 objasniający
- Izabela Lewandowska-Malec, Sejmy nadzwyczajne w dziejach polskiego parlamentaryzmu