Sejm zwyczajny 1666 (II)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sejm 1666sejm zwyczajny I Rzeczypospolitej został zwołany 31 sierpnia 1666 roku do Warszawy[1].

Sejmiki przedsejmowe w województwach odbyły się: dobrzyński 24 września, a kujawski i wiszeński 28 września 1666 roku[1].

Marszałkiem sejmu obrano Marcina Oborskiego starostę liwskiego. Obrady trwały od 9 listopada do 23 grudnia 1666 roku. Sejm został zerwany przez Teodora Łukomskiego[1].

Sejm zwołano w celu zatwierdzenia m.in. ugody w Łęgonicach, która zawartej 31 lipca 1666 r. po ciężkiej klęsce wojsk królewskich w bitwie pod Mątwami z rokoszanami Lubomirskiego. Król odstąpił od planów elekcji vivente rege, zapewnił amnestię i zaległy żołd zbuntowanym żołnierzom, zaś Jerzy Lubomirski przeprosiwszy króla wyjechał zagranicę. Sejm miał zapewnić pacyfikację. Po burzliwych obradach sejm został zerwany przez Teodora Łukomskiego[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też kategorię: Posłowie na sejm zwyczajny 1666 (II).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]