Złoty Strażnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Złoty Strażnik – zbudowana z granitów turnia na północnej ścianie Małego Kieżmarskiego Szczytu (słow. Malý Kežmarský štít) w słowackich Tatrach Wysokich. Wznosi się w lewym (patrząc od dołu) filarze Złotej Baszty (Bocekova veža), w stokach opadających do dna Zielonej Doliny Kieżmarskiej (dolina Zeleného plesa). We wschodnie urwiska Złotego Strażnika wcina się Komin Stanisławskiego – najdłuższy komin na całej północnej ścianie Małego Kieżmarskiego Szczytu]. Po północnej stronie Złoty Strażnik opada ścianą do obszaru o mniejszym nachyleniu – Małego Złotego Ogrodu (Malá zlatá záhrada).

„Złote” nazewnictwo związane jest z poszukiwaniem złota w tym rejonie. Znana z poszukiwań kruszcu w XVIII wieku była m.in. pochodząca z Kieżmarku rodzina szewców Fabri (Fabry). Złota nie znaleźli, znaleźli jednak rudę miedzi, którą następnie wydobywali[1]. Złoty Strażnik jest niedostępny turystycznie, prowadzą przez niego taternickie drogi wspinaczkowe[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-71-04-009-1
  2. Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXII. Wyżnia Miedziana Przełączka – Mała Rakuska Czubka, Warszawa: Sport i Turystyka, 1979, ISBN 83-217-2203-2