Zielęcin (województwo wielkopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zielęcin
wieś
Ilustracja
Kościółek drewniany w Zielęcinie
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

grodziski

Gmina

Wielichowo

Liczba ludności (2009)

341[2]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

64-050[3]

Tablice rejestracyjne

PGO

SIMC

0597660[4]

Położenie na mapie gminy Wielichowo
Mapa konturowa gminy Wielichowo, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Zielęcin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zielęcin”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zielęcin”
Położenie na mapie powiatu grodziskiego
Mapa konturowa powiatu grodziskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zielęcin”
Ziemia52°10′20″N 16°23′00″E/52,172222 16,383333[1]

Zielęcinwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Wielichowo[4].

Według danych z 2011 roku miejscowość zamieszkiwało 328 osób.[5]

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Zielęcin leży w bezleśnej i równinnej okolicy, ok. 6 km na południe od Grodziska Wielkopolskiego, przy drodze z Grodziska do Wielichowa[6]. Przez położone 5 km na zachód Ruchocice przebiega droga krajowa nr 32 oraz linia kolejowa Poznań-Wolsztyn[6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Widok pałacu przed 1912

W 1319 był już wymieniony Maciej z Zielęcina, który wymienił z klasztorem w Obrze pobliski Borzysław na Siekowo[7]. Już przed 1510 we wsi był kościół, a w 1583 we wsi była karczma i wiatrak[7]. Zielęccy w poł. XVI w. przeszli na protestantyzm i przekształcili kościół na zbór[7]. Później właścicielem wsi byli Swinarscy[7]. W 1781 Ignacy Swinarski odrestaurował i rozbudował o wieżę drewniany kościół[7][8]. Po nim dziedzicem był Karol Swinarski[7].

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Zielencin należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej[9]. Zielencin należał do okręgu wielichowskiego tego powiatu i stanowił odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas Antoni Kruszkowski[9]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Zielencin liczył 182 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 20 dymów (domostw)[9].

Zielęcin był podzielony na część dworską i gospodarczą[7]. Pod koniec XIX wieku obie części liczyły łącznie 298 mieszkańców[7]. Ok. 11% mieszkańców było wyznania ewangelickiego[7].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego[6].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zabytkami Zielęcina są[10]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161169
  2. woj. wielkopolskie >> pow. grodziski >> gmina Wielichowo. Wszystkie dane dla miejscowości Zielęcin. [w:] Bank Danych Lokalnych [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-10-18].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1621 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 527, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-10-18]. 
  5. Wieś Zielęcin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-06-01], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  6. a b c Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
  7. a b c d e f g h i Zielęcin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 594. (autor: Władysław Łebiński)
  8. a b c Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 414. ISBN 83-7079-589-7.
  9. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 213.
  10. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 43. [dostęp 2014-10-18].