11 Brygada Artylerii (II RP)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Działania zbrojne | |
| wojna polsko-bolszewicka | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
11 Brygada Artylerii (XI BA) – brygada artylerii Wojska Polskiego II RP.
11 Brygada Artylerii została sformowana z jednostek artyleryjskich przybyłej do Polski Armii Polskiej we Francji gen. Józefa Hallera. Dowództwo brygady zostało utworzone z dowództwa artylerii dywizyjnej 2 Dywizji Strzelców i razem z oddziałem sztabowym przynależało do baterii zapasowej 12 Kresowego pułku artylerii polowej w Stanisławowie.
Dowódcy brygady[edytuj | edytuj kod]
- ppłk Kazimierz Dzierżanowski (od 9 X 1919[1])
- gen. ppor. Paweł Cyrus-Sobolewski (do 2 VI 1920)
- płk art. Maurycy Mansch de Leoney (od 4 VI 1920)
- płk art Jan Suzin (do 23 X 1920)[2]
Organizacja brygady w końcu 1919 roku[edytuj | edytuj kod]
- dowództwo XI Brygady Artylerii
- 11 Kresowy pułk artylerii polowej
- 11 Kresowy pułk artylerii ciężkiej
Brygada nie posiadała artylerii ciężkiej. 11 pap posiadał osiem baterii, z których dwie (6 i 8) przydzielone były do Dywizji Górskiej, natomiast 5 bateria przebywała w głębi kraju.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
- Roman Łoś, Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069.