14 Pułk Artylerii Lekkiej (PSZ)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
14 Pułk Artylerii Lekkiej
Ilustracja
Barwy pułku
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1947

Dowódcy
Pierwszy

płk Klaudiusz Reder

Ostatni

ppłk dypl. Stanisław Kuniczak

Organizacja
Rodzaj wojsk

artyleria

Podległość

4 Dywizji Piechoty

14 Pułk Artylerii Lekkiej (14 pal) – oddział artylerii lekkiej Polskich Sił Zbrojnych.

Formowanie i przekształcenia organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sformowany wraz z macierzystą dywizją na mocy rozkazu Naczelnego Wodza nr 150/tjn. Org/45 z dnia 15 lutego 1945 roku. Pułk o trakcji ciągnionej wchodził w skład 4 Dywizji Piechoty w Wielkiej Brytanii. Osiągnął pod koniec maja 1945 r. stan etatowy 37 oficerów i 648 szeregowych. Oficerowie i podoficerowie oraz mała grupa kanonierów wywodziła się z jednostek artylerii dawnej 2 Dywizji Strzelców Pieszych przybyłych z internowania w Szwajcarii. Większość kanonierów wywodziła się z Polaków byłych jeńców z armii niemieckiej[1]. Z dniem 15 kwietnia 1947 roku, na podstawie rozkazu dowódcy I Korpusu Polskiego z 24 marca 1947 roku, jednostka została rozwiązana.

87,6 mm (25-funtowa) hba

Organizacja i obsada personalna pułku [2][edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 14 Pułku Artylerii Lekkiej (PSZ).

Dowództwo

  • dowódca baterii dowodzenia – por. Bronisław Niklewski
  • dowódca I dywizjonu – kpt. Józef Zbigniew Otfinowski
    • zastępca dowódcy dywizjonu – por. Mieczysław Sebastian
    • dowódca 1 baterii – por. Jan Strusiński
    • dowódca 2 baterii – por. Witold Chdroyć
  • dowódca II dywizjonu – mjr Czesław Roman
    • zastępca dowódcy dywizjonu – kpt. Zbigniew Lityński
    • dowódca 3 baterii – por. Włodzimierz Białoskórski
    • dowódca 4 baterii – por. Józef Albrecht
  • dowódca III dywizjonu – kpt. Józef Jan Korabiowski
    • zastępca dowódcy dywizjonu – kpt. Bogusław Osuchowski
    • dowódca 5 baterii – por. Maciej Krukowicz-Przedrzymirski
    • dowódca 6 baterii – por. inż. Włodzimierz Ramlau

Każda z sześciu baterii miała cztery 87,6 mm haubicoarmaty.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
  • Zbigniew Wawer: Organizacja Polskich Wojsk Lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Bellona, Warszawa 1992. ISBN 83-11-08218-9.
  • 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 DP i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.