22 Dywizjon Rakiet Taktycznych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
22 Dywizjon Artylerii
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1963

Rozformowanie

1992

Organizacja
Numer

JW 3471[1]

Dyslokacja

Szczecin

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska rakietowe

Podległość

12 Dywizja Zmechanizowana

Poczet sztandarowy 22 drt
Wyrzutnia 9P113 22 da
W tych koszarach stacjonował dywizjon

22 Dywizjon Rakiet Taktycznych – samodzielny pododdział wojsk rakietowych i artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Dywizjon sformowano na bazie 2 dappanc. Wchodził w skład 12 Dywizji Zmechanizowanej[2]. Stacjonował w Szczecinie[2] w kompleksie koszarowym przy ul. Mickiewicza. Na przełomie 1967-1968 jednostka wyposażona została w trzy zestawy 9K52 z wyrzutniami 9P113, a jej stary sprzęt przekazano nowo formującym się dywizjonom rakiet taktycznych[3]. Jednostka posiadała etat nr 30/004 i uzbrojona była w trzy wyrzutnie 9P113[4].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 054/Org. z 19 sierpnia 1976, w terminie do 31 stycznia 1977, dywizjon został przeformowany wg etatu nr 30/202. Nowy etat przewidywał w dywizjonie dwie baterie startowe, każda z dwiema wyrzutniami 9P113[5].

Pod koniec 1988 22 dywizjon rakiet taktyczny posiadał etat nr 30/202, a jego podstawowe wyposażenie stanowiły cztery wyrzutnie 9P113[6].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i sztab

  • bateria dowodzenia
  • 2 baterie startowe
    • dwa plutony
  • pluton obsługi technicznej
  • pluton remontowy
  • pluton zaopatrzenia
  • pluton medyczny

Razem w drt: 4 wyrzutnie rakiet taktycznych R-70

Żołnierze dywizjonu[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy dywizjonu

  • ppłk Andrzej Wróblewski
  • ppłk Juliusz Murawski
  • ppłk Henryk Polański
  • ppłk Kazimierz Marcinkiewicz

Oficerowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  2. a b Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. s. 157. 
  3. Rochowicz 2018 ↓, s. 62.
  4. Rochowicz 2018 ↓, s. 63.
  5. Rochowicz 2018 ↓, s. 64.
  6. Rochowicz 2018 ↓, s. 68.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]