Instrukcja techniczna K-1 Podstawowa mapa kraju (1995)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Instrukcja techniczna K-1 Podstawowa mapa kraju – standard techniczny w geodezji w Polsce, obowiązujący na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999 (Dz.U. Nr 30, poz. 297)[1], zbiór zasad dotyczących opracowania podstawowej mapy kraju w geodezji wprowadzony przez Głównego Geodetę Kraju 16 maja 1995 decyzją w sprawie stosowania instrukcji technicznej "K-1 Podstawowa mapa kraju"[2][3]. Jedynym wydaniem jest wydanie I, które weszło w życie 1 czerwca 1995 i zostało opracowane przez: Zdzisława Adamczewskiego, Krzysztofa Borysa, Waldemara Izdebskiego, Walentynę Korniluk, Edwarda Mecha, Jerzego Niewiadomskiego, Edwarda Oszmiańskiego, Wojciecha Wilkowskiego[2]. Przepisy tej instrukcji obowiązują tylko przy aktualizacji istniejącej mapy zasadniczej, wykonanej według tych przepisów, do czasu jej modernizacji i przekształcenia do postaci numerycznej. W związku z wprowadzeniem ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej z 4 marca 2010 roku, standardy techniczne jako przepisy wykonawcze zachowały moc do 8 czerwca 2012 roku[4].

Według tej instrukcji mapa zasadnicza jest wielkoskalowym opracowaniem kartograficznym zawierającym aktualne informacje o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych, a także elementach ewidencji gruntów i budynków, sieciach uzbrojenia terenu i służy do celów administracyjnych, prawnych, ewidencyjnych oraz projektowych a także stanowi podstawę systemu SIT. Mapa zasadnicza stanowi podstawowy element Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego, podstawowy materiał kartograficzny oraz źródłowe opracowanie kartograficzne do sporządzania map pochodnych[2].

Instrukcja K-1 z 1995, oprócz pojęcia mapy zasadniczej, ustala m.in.[2]:

  • odwzorowanie, układ współrzędnych i podział na arkusze
  • skale mapy i kryteria ich doboru oraz metrykę mapy
  • wymagania w stosunku do systemów informatycznych
  • treść, formę i prowadzenie mapy.

Instrukcja zawiera ponadto katalog obiektów i znaków umownych stosowanych przy zakładaniu i aktualizacji mapy zasadniczej[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1999 r. nr 30, poz. 297
  2. a b c d e Instrukcja techniczna K-1 Podstawowa mapa kraju. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 1995. ISBN 83-7144-398-6.
  3. na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2021 r. poz. 1990) oraz Regulaminu Organizacyjnego Ministerstwa Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa
  4. Dz.U. z 2021 r. poz. 214