Teatr Ósmego Dnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teatr Ósmego Dnia
Ilustracja
Teatr Ósmego Dnia, Arka, 2011
Typ teatru

teatr alternatywny

Założyciel

Lech Raczak

Państwo

 Polska

Lokalizacja

ul. Franciszka Ratajczaka 44
61-728 Poznań, Centrum

Spektakle

  • Ach, jakże godnie żyliśmy (1979)
  • Raport z oblężonego miasta (1983)
  • Tańcz póki możesz (1994)
  • Teczki (2007)
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Teatr Ósmego Dnia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Teatr Ósmego Dnia”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Teatr Ósmego Dnia”
Ziemia52°24′30″N 16°55′31″E/52,408202 16,925326
Strona internetowa

Teatr Ósmego Dnia (T8D) – teatr alternatywny działający w centrum Poznania (Osiedle Stare Miasto) od 1964 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Teatr Ósmego Dnia powstał w 1964 roku jako teatr studencki założony przez Lecha Raczaka oraz Tomasza Szymańskiego (pierwszego kierownika zespołu oraz późniejszego wieloletniego dyrektora Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie) pod nazwą Studencki Teatr Poezji Ósmego Dnia. Pierwotna nazwa zespołu nawiązywała do „Zielonej Gęsi” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego („siódmego dnia Pan Bóg odpoczywał, a ósmego stworzył teatr”). Od 1979 działa jako alternatywny teatr zawodowy. Realizowane spektakle były niezwykle ostrymi, ironicznymi komentarzami na temat PRL-u. Podczas stanu wojennego zespół występował na ulicach i w kościołach.

Po sześciu latach działalności w 1985 został formalnie rozwiązany, a większość aktorów wyemigrowała do Włoch. W 1989 roku działalność teatru w Poznaniu została wznowiona. Z Teatrem współpracowali Stanisław Barańczak (kierownik literacki zespołu) i Jan A.P. Kaczmarek, który kierował w nim Orkiestrą Ósmego Dnia. W latach 2000–2014 dyrektorem naczelnym i artystycznym teatru była Ewa Wójciak. Od roku 2015 dyrektorem Teatru jest Małgorzata Grupińska-Bis.

Lech Raczak oraz aktorzy Teatru Ósmego Dnia – współtwórcy przedstawień tej sceny – są laureatami Nagrody im. Konrada Swinarskiego, przyznawanej przez redakcję miesięcznika „Teatr” za całokształt działalności artystycznej (nagroda za sezon 1993/1994). W 2008 roku teatr otrzymał Nagrodę im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, przyznaną przez Sekcję Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru, w uznaniu zasług w popularyzacji polskiego teatru na świecie.

Realizacje[edytuj | edytuj kod]

  • „Wprowadzenie do...” 1970
  • „Jednym tchem” 1971
  • „Musimy poprzestać na tym co tu nazywano rajem na ziemi...?” 1975
  • „Przecena dla wszystkich” 1977
  • „Ach, jakże godnie żyliśmy” 1979
  • „Więcej niż jedno życie” 1981
  • „Raport z oblężonego miasta” 1983
  • „Cuda i mięso” 1984
  • „Piołun” 1985
  • „Jeśli pewnego dnia w mieście szczęśliwym” (projekt międzynarodowy) 1987
  • „Mięso” 1989
  • „Ziemia niczyja” 1991
  • „Requiem” 1992
  • „Sabat” 1993
  • „Tańcz póki możesz” 1994
  • „Arka” 2000
  • „Portiernia” 2004
  • „Czas matek” 2006
  • „Teczki” Projekt Otwarty 2006
  • „Teczki” 2007
  • „Paranoicy i pszczelarze” 2009
  • „Osadzeni. Młyńska 1” 2011
  • „Do władzy wielkiej i sprawiedliwej” 2012
  • „Ceglorz” 2013

Zespół[edytuj | edytuj kod]

Aktorzy występujący w spektaklach salowych i plenerowych:

  • Ewa Wójciak
  • Tadeusz Janiszewski
  • Marcin Kęszycki
  • Adam Borowski

scenografia: Jacek Chmaj

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]