222 Eskadra Bombowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
222 Eskadra Bombowa
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

III 1939

Rozformowanie

IX 1939

Dowódcy
Pierwszy

kpt. obs. Fidelis Łukasik

Organizacja
Dyslokacja

lotnisko Okęcie
lotnisko Małaszewicze
lądowisko Żabczyce

Rodzaj wojsk

lotnictwo

Podległość

220 dywizjon bombowy

222 eskadra bombowapododdział lotnictwa bombowego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej..

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W marcu 1939 przystąpiono do formowana 222 eskadry bombowej. Jednostka weszła w skład 220 dywizjonu bombowego 1 pułku lotniczego i stacjonowała na lotnisku Okęcie[1]. Personel latający stanowili obserwatorzy, piloci i strzelcy samolotowi przesunięci z eskadr rozwiązanego I dywizjonu liniowego 1 pułku lotniczego. Wyposażenie eskadry stanowiły samoloty „Łoś” i kilka bombowców LWS-4 „Żubr”[1]. W czerwcu 1939 eskadra została przesunięta na lotnisko Małaszewicze. Tam eskadra uzupełniona została grupą absolwentów Szkoły Podchorążych Lotnictwa[1].

Ponieważ 220 dywizjon bombowy nie osiągnął przed wybuchem wojny zdolności bojowej, w czasie działań wojennych eskadra stanowiła jedynie zaplecze kadrowo-sprzętowe dla walczących dywizjonów bombowych „Łosi”[1]. W pierwszych dniach wojny, po odejściu z lotniska Małaszewicze, przebywała na lądowisku Żabczyce koło Pińska, skąd w dniach 15–17 września ewakuowała się na południowy wschód kraju[1].

Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

  • dowódca eskadry – kpt. obs. Fidelis Józef Łukasik[2] (III 1939[3] – VIII 1939)[1]
  • oficer taktyczny – por. obs. Tadeusz Jan Paprotny †1940 Katyń[4]

Wypadki lotnicze[edytuj | edytuj kod]

W okresie funkcjonowania eskadry miały miejsce następujące wypadki lotnicze zakończone obrażeniami lub śmiercią pilota[5]:

  • 17 czerwca 1939 w locie treningowym zginęli: por. obs. Tadeusz Kózka, pchor. obs. Tadeusz Chwalbiński i pchor.obs. Erazm Clapiński. Pilot plut. Stanisław Grotek doznał ciężkich obrażeń.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Pawlak 1989 ↓, s. 111.
  2. Fidelis Józef Łukasik. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2019-04-07]..
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 776.
  4. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 464.
  5. Pawlak 1989 ↓, s. 110–112.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy B. Cynk: Samolot bombowy PZL P-37 Łoś. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990. ISBN 83-206-0836-8.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.