44 Eskadra Lotnicza
Wygląd
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1924 |
Rozformowanie |
1926 |
Tradycje | |
Kontynuacja |
115 eskadra myśliwska |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Toruń |
Rodzaj wojsk |
44 eskadra lotnicza – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Formowanie 44 eskadry wywiadowczej rozpoczęto z dniem 23 maja 1924 na lotnisku w Toruniu. Eskadra wchodziła w skład II dywizjonu 4 pułku lotniczego. Pierwsze samoloty Potez XV otrzymała w połowie 1925 i dopiero wtedy przystąpiono do szkolenia personelu latającego i technicznego. W tym okresie eskadrę przemianowano na 44 eskadrę lotniczą[1].
Na podstawie rozkazu MSWojsk. Departamentu Żeglugi Powietrznej L.dz.500/tjn.Og.Qrg. z 26 maja 1926 rozwiązano II dywizjon, a 44 eskadra lotnicza została rozformowana. Personel i sprzęt przeniesiono do tworzącej się 115 eskadry myśliwskiej 4 pułku lotniczego[1].
Dowódcy eskadry[edytuj | edytuj kod]
- kpt.pil. Ignacy Prawdzic-Sękowski (V 1924 – IX 1925[1])
- kpt.pil. Antoni Gosiewski (IX 1925 – 1926[1])
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Pawlak 1989 ↓, s. 304.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.