3 Grupa Lotnicza
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1929 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
3 Grupa Aeronautyczna |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
3 Grupa Lotnicza – związek organizacyjny lotnictwa Wojska Polskiego.
Historia grupy[edytuj | edytuj kod]
Wiosną 1929 roku, w celu usprawnienia dowodzenia jednostkami, została utworzona 3 Grupa Aeronautyczna[1]. Podstawą utworzenia grupy był rozkaz ministra spraw wojskowych B. Og. Org. L. 10717/1928 o wprowadzeniu w życie nowej organizacji Aeronautyki na stopie pokojowej oraz zarządzenie szefa Departamentu Aer. L. 701/tjn. z 6 lutego 1929 roku „Zestawienie składów osobowych i etatów aeronautyki na stopie pokojowej”[2]. Dowódca grupy i szef sztabu zostali wyznaczeni na stanowiska 27 kwietnia 1929 roku[a].
Dowódcy grupy z siedzibą w Krakowie podporządkowano 2 pułk lotniczy w Krakowie i 6 pułk lotniczy we Lwowie[1][4].
22 sierpnia tego roku minister spraw wojskowych zaszeregował stanowiska oficerskie, „objęte nową organizacją Aeronautyki (P. S. 10–800) do poszczególnych kategorii dodatku służbowego”: dowódca grupy aeronautycznej (do kat. V), I oficer sztabu grupy aeronautycznej (do kat. VIB) oraz oficer sztabu grupy aeronautycznej (do kat. VIIB)[5].
12 września 1929 roku zostały określone zadania dowódcy grupy, które obejmowały nadzór nad doskonaleniem personelu latającego pułków według wytycznych szefa Departamentu Aeronautyki MSWojsk. oraz samodzielne organizowanie ćwiczeń broni połączonych z udziałem lotnictwa, ćwiczeń o charakterze wybitnie lotniczym, gier wojennych, ćwiczeń aplikacyjnych, ćwiczeń OPL oraz wszelkiego rodzaju zawodów lotniczych i zawodów z zakresu przysposobienia wojskowego[1].
W 1931 roku, w związku z likwidacją 2 Grupy Aeronautycznej, w skład 3 Grupy Aeronautycznej został włączony 3 pułk lotniczy z Poznania[6][7].
Z dniem 1 września 1931 roku minister spraw wojskowych zmniejszył skład osobowy dowództwa grupy likwidując stanowiska II i III oficera sztabu oraz stanowiska trzech urzędników III kategorii[8]. Z dniem 15 listopada 1932 roku minister spraw wojskowych dokonał kolejnej zmiany etatu dowództwa grupy aeronautycznej P. S. 10–800 z 8 grudnia 1928 roku polegającej na zastąpieniu podoficerów zawodowych kancelistów urzędnikami cywilnymi III kategorii. Jednocześnie minister zezwolił na pozostawienie podoficerów zawodowych na stanowiskach do 31 marca następnego roku[9].
Z dniem 1 stycznia 1936 roku, w ramach reorganizacji lotnictwa spowodowanej potrzebami przygotowań do zadań obrony kraju, dokonano zmian w składzie grup aeronautycznych. W skład grupy został włączony 4 pułk lotniczy i 1 batalion balonowy z Torunia, natomiast 6 pułk lotniczy został podporządkowany dowódcy 1 Grupy Aeronautycznej w Warszawie. W ten sposób 3 Grupa objęła wszystkie formacje liniowe rozlokowane w zachodniej części kraju. W tym samym roku 3 Grupa Aeronautyczna została przemianowana na 3 Grupę Lotniczą[10][11].
Z dniem 1 stycznia 1938 roku Dowództwo 3 Grupy Lotniczej zostało przeniesione z Krakowa do Warszawy[11].
Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” Dowództwo 3 Grupy Lotniczej w razie zarządzenia mobilizacji było likwidowane[12].
| Organizacja grupy lotniczej | ||
|---|---|---|
| w latach 1929-1931 | w latach 1931-1936 | w latach 1936-1939 |
| Dowództwo 3 Grupy Aeronautycznej | Dowództwo 3 Grupy Aeronautycznej | Dowództwo 3 Grupy Lotniczej |
| 2 pułk lotniczy | 2 pułk lotniczy | 2 pułk lotniczy |
| 6 pułk lotniczy | 6 pułk lotniczy | 3 pułk lotniczy |
| 3 pułk lotniczy | 4 pułk lotniczy | |
| 1 batalion balonowy | ||
| Obsada personalna dowództwa grupy | |||
|---|---|---|---|
| Dowódcy grupy | I oficerowie sztabu | ||
| płk dypl. pil. Stanisław Jasiński | do †10 VIII 1932 | kpt. dypl. obs. Mieczysław Lisiewicz | IV 1929 – III 1932[13] |
| płk dypl. obs. Stanisław Ujejski | IV 1933 – XI 1935 | kpt. / mjr dypl. mgr Olgierd Tuskiewicz | XII 1933 – X 1935 |
| płk pil. Władysław Kalkus | XI 1935 – III 1939 | mjr / ppłk dypl. obs. Modest Rastawiecki | 1938 – VI 1939 |
| płk pil. Wacław Iwaszkiewicz | 1939 | ppłk dypl. obs. Zygmunt Wojciechowski | 1939 |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W Dzienniku Personalnym MSWojsk. użyto nazw: dowódca i szef sztabu 1 Grupy Lotniczej[3], natomiast minister spraw wojskowych dopiero 29 kwietnia 1929 roku zmienił nazwę Departamentu Lotnictwa MSWojsk. na Departament Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych (Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 14 z 29 kwietnia 1929 roku, poz. 142).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Bartel i in. 1978 ↓, s. 123.
- ↑ Kozłowski 1964 ↓, s. 227.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 117, 123.
- ↑ Kozłowski 1964 ↓, s. 227-228.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 22 sierpnia 1929 roku, poz. 282.
- ↑ Bartel i in. 1978 ↓, s. 125.
- ↑ Kozłowski 1964 ↓, s. 228.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 22 z 28 lipca 1931 roku, poz. 269.
- ↑ Dz.Rozk. MSWojsk. Nr 22 z 7 grudnia 1932 roku, poz. 292.
- ↑ Bartel i in. 1978 ↓, s. 126-127.
- ↑ a b Kozłowski 1964 ↓, s. 229.
- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 857.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 238.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Ryszard Bartel, Jan Chojnacki, Tadeusz Królikiewicz, Adam Kurowski: Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Eugeniusz Kozłowski: Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1964.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.