Odludki i poeta
 Strona wydania z 1826 | |
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Data powstania |
1825 |
| Wydanie oryginalne | |
| Język | |
| Data wydania |
1826 |
Odludki i poeta. Komedia w jednym akcie, wierszem – jednoaktowa komedia Aleksandra Fredry napisana w 1825. Prapremiera odbyła się w teatrze lwowskim 10 listopada 1826.[1][2]
Opis[edytuj | edytuj kod]
Sztuka powstała wiosną 1825 – we lwowskim czasopiśmie „Rozmaitości” z 30 marca 1825 pojawiła się wzmianka, że autor pracuje nad sztuką, nazywaną pierwotnie Idealizm i realizm, zaś w numerze z 27 lipca 1825 poinformowano, że sztuka jest już gotowa[3]. Po raz pierwszy komedia została wystawiona we Lwowie 10 listopada 1826[3]. Drukiem ukazała się po raz pierwszy w 1826 w tomie II zbiorowego wydania dzieł Fredry (s. 293–327)[3]. W zbiorach Ossolineum przechowywany jest autograf sztuki, będący odpisem na czysto, zaś we Lwowie znajduje się kopia utworu przedstawiona cenzurze lwowskiej w 1825[4].
Treść[edytuj | edytuj kod]
Akcja komedii rozgrywa się w oberży, do której przybywają dwaj goście: Czesław i Astolf. Obaj są odludkami i wiodą samotniczy tryb życia. Mimo to bardzo różnią się pod względem nastawienia do innych ludzi: Czesław jest rozczarowany ludźmi i nie potrafi dojść z nikim do porozumienia, ale też nikogo nie nienawidzi. Astolf natomiast odczuwa gorącą nienawiść i wstręt do całej ludzkości. W oberży zastaje ich następująca sytuacja: Zuzia, córka właściciela oberży jest z wzajemnością zakochana w swym nauczycielu, Edwinie (tytułowym poecie). Ich związkowi przeciwny jest ojciec Zuzi, ze względu na ubóstwo i niski stan społeczny Edwina. Astolf (zgodnie ze swym charakterem) stara się zniechęcić Edwina do małżeństwa i poezji, starając się przedstawić obie te rzeczy od jak najgorszej strony. Czesław natomiast jest poruszony historią młodych i postanawia podzielić się z Edwinem swoim majątkiem, tym samym umożliwiając mu ślub z Zuzią.[2]
Inscenizacje (wybór)[5][edytuj | edytuj kod]
- Teatr Miejski we Lwowie (1900)
- Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach (1954, reż. Roman Zawistowski)
- Teatr Powszechny w Łodzi (1958, reż. Jadwiga Chojnacka)
- Teatr Krypta w Szczecinie (1986, reż. Zbigniew Chrzanowski)
- Teatr Nowy im. Gustawa Morcinka w Zabrzu (1986, reż. Mieczysław Daszewski)
Spektakle radiowe[edytuj | edytuj kod]
- Odludki i poeta (1950, reż. Jan Koecher)[6]
- Odludki i poeta (2009, reż. Henryk Rozen)[7]
Spektakle telewizyjne[edytuj | edytuj kod]
- Odludki i poeta (1963, reż. Jacek Szczęk)[8][9]
- Odludki i poeta (1979, reż. Andrzej Łapicki)[10][11]
-
Teatr polski, Nowy Sącz, 1865 -
Afisz, Teatr Polski, Kraków, 1865 -
Afisz, Teatr Miejski, Kraków, 1898 -
Afisz, Teatr Polski, Poznań, 1901
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aleksander Fredro, Komedie. Seria pierwsza. II, Intryga na prędce ; Nowy Don Kiszot ; Cudzoziemszczyzna ; Pierwsza lepsza ; Odludki i poeta, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1955, s. 295.
- ↑ a b Marcin Cieński, Fredro, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2003, s. 73-75, ISBN 83-7023-984-6.
- ↑ a b c Pigoń 1955 ↓, s. 295.
- ↑ Pigoń 1955 ↓, s. 296.
- ↑ Odludki i poeta, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki). [dostęp 2023-07-22].
- ↑ Odludki i poeta, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2023-07-22].
- ↑ Odludki i poeta, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2023-07-21].
- ↑ Odludki i poeta, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2023-07-22].
- ↑ Odludki i poeta [online], FilmPolski.pl [dostęp 2023-07-21].
- ↑ Odludki i poeta, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2023-07-21].
- ↑ Odludki i poeta [online], FilmPolski.pl [dostęp 2023-07-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Pigoń: Komentarz. W: Aleksander Fredro: Komedie. Seria pierwsza II. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1955, s. 265–357, seria: Pisma wszystkie.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Odludki i poeta, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki). [dostęp 2023-07-22].